Wikipedia o przechowywaniu skór
Zmiany temperatury i wilgotności miejsca przechowywania wpływają na jakość skóry. W przypadku zmniejszenia wilgotności skóra zmniejsza swą powierzchnię (kurczy się), gdy wilgotność się zwiększa skóra staje się bardziej elastyczna, rozciągliwa. Jednoczesna duża wilgotność i wysoka temperatura powoduje pleśnienie skóry. Skóra wystawiona na działanie promieni słonecznych szybciej się utlenia i starzeje, podobnie skóra na którą oddziałuje dwutlenek siarki (np. z dymu paleniska).
Najbardziej odpowiednim miejscem przechowywania wyrobów skórzanych są regały drewniane w miejscu zaciemnionym o temperaturze ok. 5-15 °C i wilgotności względnej powietrza 50-70%. Skóry futerkowe najodpowiedniej są przechowywane w chłodnych miejscach, zabezpieczonych przed pasożytami (molami).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_(surowiec)
Jak wyprawia się skórę? Wikipedia odpowiada
Wyprawianie skóry ? proces polegający na obróbce skóry zwierzęcej, który w ogólności składa się z trzech etapów: etapu przygotowawczego, garbowania i kondycjonowania. Wszystkie prawdziwe skóry przechodzą te trzy etapy składowe. Jednakże, w zależności od rodzaju skóry, mogą być dodane także dodatkowe operacje.
Proces ten może objąć więc ogółem kilka etapów:
solenie lub suszenie skóry zaraz po zdjęciu z martwego zwierzęcia;
nawilżenie skóry poprzez moczenie w wodzie w celu przywrócenia jej elastyczności;
zmiękczenie włosa i górnej warstwy skóry poprzez zanurzenie skóry w roztworze wody, wapna i siarczku sodu;
oczyszczenie skóry z resztek tłuszczu zwierzęcia;
garbowanie;
umycie skóry i nasączenie jej substancjami oleistymi w celu zmiękczenia;
impregnacja za pomocą olejków, tłuszczu i wosku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wyprawianie_skóry
Encyklopedia i białoskórnictwo
Białoskórnictwo ? rzemiosło garbarskie specjalizujące się w wytwarzaniu cienkich, delikatnych skór na rękawiczki i odzież.
W procesie natłuszczania używano ałunu glinowego i żółtek. Skóry przed garbowaniem były mocno zwapnione i starannie obrobione mechanicznie. Cechy białoskórnicze posiadały folusze, w których ugniatano skóry. Garbowano głównie skóry pochodzące z kozłów, baranów, cieląt, łosi, jeleni, saren.
Pierwsze cechy białoskórnicze znajdowały się we Wrocławiu (1420), Gdańsku, Toruniu, Krakowie (z foluszem), Poznaniu, Raciborzu, Niemodlinie i Głogowie. Cech białoskórników jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Białoskórnictwo